Dziś chcę was nauczyć, jak robię chleb. Aby zrobić wszystko idealnie zajmie piec opalany drewnem, ale zamiast tego mam bardzo powszechne kuchenka elektryczna kuchnia, jak również większość ludzi, ale gwarantuję, że to przychodzi dobrze równo.
Przepis
Aby mały bochenek, który jest wystarczający na dzień w 2/3 fiper potrzebne są następujące składniki:
- 375 gramów mąki typu 0;
- Gramów. 250 ciepłej wody;
- 12,5 gramów świeżych drożdży (łatwo znaleźć w każdym supermarkecie w pakiecie 25 gramów);
- pół łyżeczki soli;
- pół łyżeczki cukru.
Wyrabiać mąkę z wodą, w której rozpuszcza się drożdże, dodać sól i cukier i ugniatać ciasto, aż jest twarde. W tym momencie umieścić ciasto w wysokiej miski pokrycie go z folią i suszarki do kuchni na górze tak, że ciasto pozostaje w ciemności.
Pozostawić do wzrostu przez około godzinę, aż ciasto jest podwojona. W tym momencie wznowić pracę ciasta z rękami, dodając trochę mąki, jeśli to konieczne, aż pojawi się dość mocna piłka. Teraz dajesz mu kształt, który lubimy najbardziej, (ogólnie okrągłe) i na szczycie arkusza papieru do pieczenia umieścić w pojemniku, że będziemy następnie umieścić w piekarniku, co nad bochenek kilka nacięć z nożem.
Pokrywamy wszystko z suszarką kuchennego i niech bochenek jeszcze wzrosnąć przez kolejne 30 minut lub tak.
W międzyczasie wprowadzamy temperaturę piekarnika do 200 stopni i po bochenek zmartwychwstał jeszcze raz piec w gorącym, statycznym piekarniku około 25/30 minut w zależności od stopnia gotowania chcesz dotrzeć. Warto po około dwudziestu minutach usłyszeć bochenek już uformował raczej twardą skorup. Jeśli pozostawić kolejne 5 minut, a następnie wyjąć chleb piekarnika.
Polecam gotowanie go tuż przed obiadem lub obiad, spożywane gorąco świeżo przewrócony jest naprawdę zachwyt.
Aby zakończyć
W tym momencie zwiększenie trochę dawek dałem ci wcześniej, rzeczywiście podwajając je cicho, można myśleć o robieniu nawet Toskański dunk.
Ciasto jest zwykle i proces kwasek jest taki sam, tylko na koniec, połowa ciasta trzeba roll go z toczenia PIN, aż tworzy ciasto ciasto o jeden centymetr wysokości. Umieść go w małej misce o szerokości 28/30cm i Rozłóż go w dłoniach, aż dotrze do krawędzi. Z palców zrobić wiele małych ślady na całej powierzchni. Dodać oliwy z oliwek ewentualnie rozprzestrzeniania pędzlem lub nawet z rękami, aż smarować całą powierzchnię, po czym lekkie odkurzanie grubej soli. W tym momencie, w piekarniku przez około 15 minut zawsze na 200 stopni. Tutaj też musimy sprawdzić gotowanie tak, aby nie uczynić naszą zmiażdżyć zbyt gotowane.
To, jak również chleb jest bardzo dobry w naszym piekarniku kuchennym i nadaje się do spożycia z mięs i serów, ale także na własną rękę.
Z tego samego ciasta drożdże można również smażone ciasto.
Spread ciasto z toczenia PIN, aż mamy arkusz około pół centymetra w wysokości. Podzielić go na wiele kwadratów około 6/7 cm i niech gotować w wrzącej oleju, aż zdobędzie ładny złoty kolor. Ta Pasta raz chłodzone trochę jest wielki do rzeczy z serów i wędlin.
Końcówka
Jeśli jesteś zadowolony z chleba lub zmiażdżyć i plan, aby je często, polecam bardzo przydatny zakup i że pozwoli Ci zaoszczędzić sporo czasu. Mały planetarny kneather. Istnieje kilka cen, ale nie są one bardzo drogie, zwłaszcza, że nie zabierze Cię bardzo duże, i mają wiele innych zastosowań w kuchni. Na przykład, oprócz chleba i zmiażdżyć, również zrobić bazę dla słodyczy i pierogi, a tym samym przyspieszyć nasze receptur dużo i uzyskać znacznie mniej brudna kuchnia.
Chociaż wielki świeżo upieczony, ten chleb zachowuje się dobrze kilka dni i choć nie więcej chrupiące pozostaje miękkie. Polecam owijanie go folią aluminiową lub folią.
Trochę legendy, trochę historii
Jesteśmy w Toskanii, która wraz z Umbrią jest domem głupie chleba, czyli bez soli, chociaż w Toskanii niektóre miasta również sprawiają, że nieco słone. Ale klasyczny Toskański chleb jest wolny od soli. Ma chrupiącą skórką, a miękiur jest kompaktowy i miękki.
Ale skąd pochodzi ten zwyczaj wytwarzania chleba bez soli? Istnieje kilka teorii o tym i zdecydowanie prawo nie jest tam i myślę, że nigdy nie będzie, ponieważ istnieje wiele interpretacji i odpowiedzi na to pytanie.
Kto wraca do faktu, nie kładąc soli, aby zrekompensować silne smaki głównych potraw toskańskich. Wystarczy pomyśleć o Ribollita, flaki do florenckiego, różne zupy, papka z pomidorów, Panzanella, a zwłaszcza wędliny. Bardzo ceniona w tym czasie, a nawet teraz, to była klasyczna solona szynka. Teoria ta jest jednak obalone przez fakt, że inne regiony, zwłaszcza na południu, mają również tradycję silnych smaków, a jednak ich chleb jest słony.
Potem jest teoria wojny między Pizy i Florencji. Najbardziej wspieraną teorią jest to, że zaczął się chleb bez soli około XII wieku, kiedy Pisa, która była potężną Republiką morską i w którego porcie przyszedł mnóstwo soli, aby stworzyć szkody gospodarcze do Florencji, z którym był w wojnie , zablokował ładunki soli przeznaczonej dla miasta. Tak więc i fakt, że Florencja i Toskania w ogóle nie mają złóż soli własnych, dlatego zmuszony do przywozu soli w inny sposób, podnosząc jego cenę, która była już bardzo wysoka w tym czasie. Więc wolą zostawić to, co trochę, że przyszedł na wędliny i wędliny, które mają być zachowane, zaczynasz robić chleb bez soli
Kolejna teoria opiera się na fakcie, że według niektórych zwyczaj dokonywania chleba bez soli wynika z faktu, że miasto Florencja nałożone obowiązki i gabelle, to jest, podatki pośrednie, które zostały zapłacone za niektóre działania przeprowadzone, a zwłaszcza dla gabelle siedzi przy wejściach (myślę, że wszystkie pamiętam film z Benigni i Troisi, musimy tylko płakać, gdzie każdy krok tam iz powrotem płacisz Florin).
Ale przede wszystkim Florencja finansowała się z podatku od soli i stąd uczynić z konieczności cnoty i usunąć sól ze wszystkiego, co można usunąć, w tym chleb.
Istnieje jednak wiele rodzajów chleba w Toskanii. Pomyśl tylko, że nie wszystkie prowincje toskańskie jedzą chleb bez soli. Piza, Lucca i Massa, które były miastami, które nie były częścią Wielkiego Księstwa Toskanii, jedzą ściśle słone pieczywo. Jeden z najlepszych toskańskich chlebów jest produkowany w miejscowości Altopascio, która znajduje się na równinie Lucca. Jest to specjalny chleb, który jest produkowany bez drożdży i bez soli. Altopascio stoly w pobliżu Lukki był częścią Wielkiego Księstwa Toskanii i dlatego jego mieszkańcy również podlegali podatkowi od soli.
Następnie jest Pratese projekt, który jest produkowany w Prato w dolinie Bisenzio i który jest znany już w XVI wieku. Bardzo znany z mieszkańców Prato i ma wydłużony kształt i kwaśny smak.
Nie zawsze na toskańskiej wsi pszenica wystarczyło na chleb całego roku, więc chłopi zaangażowany przy użyciu innych elementów, takich jak mąki kukurydzianej, kasztany, a nawet ziemniaki.
A potem jest narodziny różnych chlebów z Maroka chleb Montignoso. To było nazywane Maroko, ponieważ było tak ciemne, jak moroccan.It jest specjalnością tak stary, jak to jest smaczne. Użyto mąki kukurydzianej, która była znacznie tańsza i powszechna. Mąka pszenna była w tym czasie bardzo rzadkie i cenne, a zatem chleb wykonany z mąki pszennej był używany tylko w święta. Wraz z mąki kukurydzianej, czarne oliwki, chilli, szałwia, czosnek i rozmaryn były również kneaded.
Niestety, ten pyszny chleb znajduje się tylko w obszarze, w którym został stworzony, w prowincji Massa i Carrara aż do Garfagnana. To było kiedyś produkowane tylko w zimie, gdy oliwki zostały znalezione, ale teraz z marynowane oliwki, jest produkowany przez cały rok. Może być również przygotowany w domu, ale traci wiele oryginalnych zapachów i tekstur, jakie zajmuje piec opalany drewnem.
Garfagnana jest domem dla bardzo specjalnych niezwykłych chlebów, chleba “Neccio”, to jest, kasztany, chleb ziemniaczany, orkiszu chleba.
Chleb z mąki kasztanowej
Kasztan, jest używany do produkcji mąki otrzymanej przez suszenie w specjalnych przypadkach z pod ogniem, kasztany. Po wyschnięciu były one następnie szlifowane w młynów wodnych. Chleb w tym momencie został przygotowany przy użyciu mąki kasztanowej wraz z mąką pszenną, lub w przypadku braku tego ostatniego, z gotowanymi ziemniakami. Wśród najsłynniejszych chlebów kuchni toskańskiej są Marocca di Casola, Necci z Garfagnana.
Marocca di Casola jest bochenek o średnicy około dwudziestu centymetrów, który został wyrabiany z mąki kasztanowej, trochę tureckiej mąki pszennej, zgnieciony gotowane ziemniaki, zakwas i trochę oliwy z oliwek. Chociaż ten chleb nie jest znany tylko z pieca, który produkuje go w Casola, wsi w Lunigiana w prowincji Massa Carrara.
Chleb św Martin, był tradycyjnie przygotowany w lecie św Martin (stąd nazwa) w jedenastym listopada. Wykonana jest z kasztanowca i mąki pszennej, drożdże piwne, ciepłej wody i posiekane orzechy. Ten rodzaj chleba jest nie tylko Toskański jednak, jest również przygotowany w wielu innych obszarach górskich Włoch.
Necci Garfagnana, są cienkie Scones, wykonane tylko z mąki kasztanowej i wody i odrobiną soli. Gotowane na teksty, które są kamienne lub żeliwne płyty, które są czerwone gorąco na płomień kominka lub pieców opalanych drewnem. Są świetne, gdy towarzyszy ricotta, który jest tradycyjnie jego stosowania, ale również nadają się do nadziewane dżemy lub rozpuszczone czekoladki.
Testarolo i inne toskańskie pieczywo
Headtest jest produkowany w rejonie Pontremoli i nieco inny w rejonie Lunigiana. Pontremoli jest przaśny chleb, to jest, że nie ma drożdży, gotowane w tradycyjnych tekstów i który składa się tylko z mąki, wody i odrobiną soli. Ciaccino, który jest ciemny brązowy focaccia, który ma ciekawą historię. Mówi się, że ten gatunek focaccia był używany przez piekarzy do badania temperatury pieca. Następnie ten zmiażdżyć został upieczony i jeśli został właściwie zmartwychwstał, piec był gotowy do drugiego pieca, że z chleba. A ponieważ nic nie został wyrzucony w tamtych czasach, to focaccia był używany przez piekarzy na przekąskę z mięs i serów.
Flatbreads Aulla. Istnieje kilka odmian z białej mąki lub żółtego ciasta kukurydzianego. Są one gotowane w tekstach z terakoty i są pyszne z serów i wędlin w okolicy. Jednak, są one tylko znaleźć na letnich festiwalach w obszarach Aulla.
Chleb miedziany, to typowa florencka słodka kanapka, która w dawnych czasach została wykonana w wielki czwartek Wielkanocy i błogosławiona w Kościele. Dziś występuje również w innych porach roku w Toskanii. Ramerino jest starożytnym toskańskim słowem, które wskazuje na roślinę rozmarynem, roślinę, która rośnie spontanicznie w wielu rejonach Toskanii i razem z sułszkami są podstawowymi składnikami tej słodkiej Kanapki.
Żółta patelnia Aretina i patelnia, vegnono przygotowane w okresie wielkanocnym w Aretino (Arezzo). Żółty chleb to chleb wzbogacony rodzynami i szafranem, który jest spożywany z dobrze przegotowanym jajkiem błogosławionym w wielkanocny poranek. Na patelni, z drugiej strony, smalec i pasek wieprzowy są dodawane i idzie dobrze z mięs szczególnie salami.
Ciesz się posiłkiem.
