W życiu prawie zawsze przychodzi taki moment, kiedy człowiek zastanawia się nad prawdziwym znaczeniem prawdziwej miłości. Odpowiedź na pytania, które nasuwają się z wiekiem, nie jest najprostsza. Są tacy, którzy definiują miłość zgodnie z prostą teorią ewolucji i tacy, którzy zamiast tego inwestują w to uczucie czysto duchowe i transcendentalne znaczenie. Zwolennicy pierwszej hipotezy są zwykle przekonani, że miłość może być czymś, co można prześledzić jako wynik tysięcy lat ewolucji skierowanej na coś, co może w jakiś sposób pomóc i zachęcić do kontynuacji gatunku.
Ci, którzy nadają jej mniej ziemskie znaczenie, są przekonani, że istnieją różne rodzaje miłości, a każda z nich jest wynikiem splotu wydarzeń, które nie mają nic wspólnego z przypadkiem czy wolną wolą. Pomiędzy nimi są też tacy, którzy postrzegają miłość jako coś pośredniego, a są też tacy, którzy po prostu nie mają o tym pojęcia i nie zastanawiają się nad tym zbytnio.
Mówimy oczywiście o tym uczuciu, które sprawia, że czujesz się, jakbyś został pobity przez tysiąc osób i pozostawiony bez możliwości docenienia radości życia, tylko z powodu nietrafionej pieszczoty lub złego słowa. Ze wzrokiem zagubionym w pustce, nie mogącym nic zrobić. To coś, co każe nam zapomnieć o sobie dla najwyższego dobra innych, to coś, co każe nam porzucić wszelką dumę. Ta dziwna siła, która sprawia, że akceptujemy rzeczy, do których tolerowania nie bylibyśmy naturalnie predysponowani.
Choć nie jestem osobą, która filozofuje na temat miłości, jestem przekonana, że prawdziwa miłość to nie tylko to. W tym magicznym słowie zawarta jest o wiele większa moc. W historii człowieka, a także innych gatunków zwierząt, determinowała ona precyzyjne wybory, które w niektórych przypadkach miały oczywiste reperkusje nawet w teraźniejszości.
W tym momencie historii możemy jednak skorzystać z pomocy licznych filozofów i myślicieli, którzy za pomocą prostych aforyzmów starali się wyjaśnić, jakie są najważniejsze aspekty tego uczucia. Bo każdy z nas w życiu to czuł, ale czy jesteśmy pewni, że to prawdziwa miłość, czy może coś innego? Jak ją rozpoznać? W związku z tym chciałbym ujawnić kilka cytatów z niektórych znanych autorów o ich idei prawdziwej miłości.
Postaram się przedstawić własną interpretację, ale próbując wyrazić swoją opinię, będąc człowiekiem, z pewnością nie jestem odporny na błędy. Prawdę mówiąc, niewiele jest dzieł, w których autor wyjaśnia, co naprawdę miał na myśli, a ja uważam, że różne interpretacje w jakiś sposób honorują to, co jest myślą przekazaną nam przez tak znakomite i wyjątkowe osobowości w swojej dziedzinie.
– Prawdziwa miłość nigdy nie przestanie wiązać tych, których kiedyś związała. “Lucius Anneus Seneca”. Postanowiłem zacząć od zdania wielkiego filozofa starożytnego Rzymu. Niektórzy z was, którzy znają mnie osobiście, mogą sobie wyobrazić, dlaczego. W tym przypadku mamy do czynienia z bardzo szczególną obserwacją. Zawsze słyszymy o miłościach, które się kończą, ale czy naprawdę jesteśmy pewni, że to była prawdziwa miłość?
– Prawdziwa miłość zawsze musi boleć. To musi być bolesne, gdy się kogoś kocha, bolesne, gdy się kogoś opuszcza. Tylko wtedy można prawdziwie kochać. “Matka Teresa z Kalkuty”. Zawarłem to zdanie, ponieważ moim zdaniem jest to wielka prawda. Znałem i znam ludzi, którzy nie mają trudności z odejściem od kogoś, komu wyznają miłość. Są inni, którzy uważają, że miłość jest rodzajem rozrywki, gdzie druga osoba musi ciężko pracować, aby druga osoba czuła się dobrze, unikając wszelkiego rodzaju dyskusji.
– Prawdziwa miłość nigdy nie znała miary. “Sextus Propertius. Brzmi to niewiarygodnie, ale zdarzyło mi się kiedyś, że pewna osoba powiedziała mi, że za bardzo ją kocham. Właściwie to jest tak wielu ludzi, którzy kryją się za frazą “że wszystko musi mieć swoją miarę”. Jednak większość słów jest czasem mniej dyskusyjna niż czyny.
– Prawdziwa miłość jest jak duchy: wszyscy o nich mówią, ale niewielu je widziało. “François de La Rochefoucauld”. Tu znowu przeczytałem ważną prawdę, którą, jak sądzę, wielu z was będzie podzielać. Nie każdy ma tę mieszankę, szczęśliwą i nieszczęśliwą zarazem, że poznał prawdziwą miłość. Wielu myli ją z opętaniem, pożądaniem i samotnością.
– Ktoś powiedział, że kłamstwa zabijają miłość. A co ze szczerością? “Abel Hermant”. To bardzo kontrowersyjne zdanie, w tych słowach odczytuję nieufność wobec czystości człowieka. Wielu ludzi, którzy się kochali i przeżyli swoje życie razem, zaczęło swój związek od kłamstwa. Wiele związków zakończyło się prawdą. Ponownie uważam, że niezależnie od tego, co się mówi, liczą się fakty. Jeśli ktoś cię kocha, będzie w stanie porzucić cię tylko dla twojego dobra, poświęcając w ten sposób swój własny egoizm.
– Nie ma nic niemożliwego w prawdziwej miłości. “Alexandre Dumas – ojciec”. Chociaż nie ma go w zdaniu, czytam tu słowo “będzie”. Tak wiele razy nasze pobłażanie sobie prowadzi nas do myślenia, że może jest jakieś usprawiedliwienie dla naszego bezruchu. Miłość jest jedną z tych rzeczy, które zachęcają do działania. To bardzo delikatna koncepcja, ponieważ prawdziwa miłość wymaga czasu. Wielu ludzi ogarniętych pasją robi rzeczy, których w normalnych warunkach nigdy by nie zrobiło. Potem namiętność się kończy lub ustępuje i obserwujemy pewien bezruch.
– Prawdziwa miłość polega na akceptowaniu innych takimi, jakimi są, bez prób zmieniania ich. “Antoine de Saint-Exupéry”. Ileż to razy na świecie zdarzyło się, że dwoje ludzi, poznając się z czasem nieco lepiej, oddaliło się od siebie? Czy to może być prawdziwa miłość? Jak wielu ludzi na świecie chciałoby być kochanymi za to, kim są?
– O to właśnie chodzi w prawdziwej miłości: pozwolić człowiekowi być tym, kim naprawdę jest. Większość ludzi kocha cię za to, kogo udają, że jesteś. “Jim Morrison”. Znów mamy wyraźny przykład kogoś, kto myśli tak jak ja. Ci, którzy cię kochają, akceptują cię za to, kim naprawdę jesteś, nie ma innej drogi.
– Prawdziwa miłość jest wyjątkowa, zdarza się dwa lub trzy razy w ciągu stulecia. Dla reszty – próżność lub nuda. “Albert Camus”. Ta myśl wyraża to, co wszyscy już wiemy. Prawdziwa miłość jest niezwykle rzadką rzeczą. Oczywiście domyślam się, że autor odnosi się tutaj do miłości romantycznej, ponieważ istnieje tak wiele rodzajów miłości, niektóre o wiele głębsze niż inne.
– Prawdziwa miłość rozpacza lub wzdycha nad zgubioną rękawiczką lub znalezioną chusteczką do nosa, a dla swego oddania i nadziei potrzebuje wieczności. Składa się on z nieskończenie wielkiego i nieskończenie małego razem. “Victor Hugo.” W tym zdaniu widzę intencję zwrócenia uwagi na to, że prawdziwa miłość nie ma miary. Jest jak rzeka w powodzi, zawsze gotowa do przelania się. Jest silnym wzmacniaczem, który pobudza emocjonalność i nadaje znaczenie wielu gestom, nawet tym najmniejszym i najbardziej błahym.
– Prawdziwa miłość nie ma granic, ale wie, jak się ograniczać, jak iść ku drugiemu, jak szanować wolność drugiego człowieka. “Papież Franciszek. Wcale nie jest łatwo ograniczyć natarczywość własnych uczuć, ci, którzy to robią lub próbują, muszą pokonać szereg wyczerpujących prób i wyrzeczeń. Czasami jest się zmuszonym do ograniczenia uzewnętrzniania swoich emocji wbrew świętym prawom wolności innych osób. Potrzeba dużo siły i doświadczenia, aby to osiągnąć.
– Oni nie kochają tych, którzy nie okazują swojej miłości. “John Heywood.” Właściwie to chyba nie jestem właściwą osobą do wydawania opinii na temat tego stwierdzenia. Są ludzie, którzy codziennie okazują swoją miłość aż do wyczerpania drugiej osoby i są ludzie, którzy po prostu są stworzeni inaczej. Bardzo trudno jest tym dwóm typom osobowości zrozumieć siebie nawzajem. Ci, którzy czują, że muszą uzewnętrzniać swoją emocjonalność, raczej nie są w stanie zrozumieć osoby anafektywnej lub prawie anafektywnej. W ten sam sposób ci, którzy nie uzewnętrzniają swoich uczuć, nie będą w stanie identyfikować się z drugim człowiekiem. Dlatego zadziwiające jest to, że jest tak duża liczba par, które się kochają i szanują.
– Prawdziwą miłością jest tylko ta, która ma nieatrakcyjny obiekt. “Lew Tołstoj.” Wiem, że już niedługo piękni ludzie będą mi skakać na szyję jak wilki. Na wstępie zaznaczę, że nie jest powiedziane, że piękni ludzie kochają mniej. Wiadomo, że ludzie atrakcyjni estetycznie mają więcej wyborów i cierpią mniej samotności niż ci, którzy nie są uważani za pięknych według pewnych standardów czasu. To zdanie, z mojego doświadczenia, nie zawsze jest prawdziwe, ale z drugiej strony, żaden aforyzm nie jest prawdziwy w sensie absolutnym. Wierzę, że w tym przypadku chcesz wyrazić fakt, że estetycznie atrakcyjna osoba, będzie miała więcej trudności ze zrozumieniem, czy jest naprawdę kochana, czy tylko pożądana, niż nieatrakcyjna osoba, która powinna wiedzieć od razu. Istnieje jednak wiele czynników, które mogą wzbudzać przyciąganie i w rzeczywistości aforyzm nie mówi o osobie, ale o przedmiocie.
– Nie ma niespodzianki bardziej magicznej niż niespodzianka bycia kochanym: jest to palec Boży na ramieniu człowieka. “Charles Morgan”. Wszyscy jesteśmy obdarzeni mniej lub bardziej długim, ale jednak ograniczonym życiem. Lubię myśleć o miłości jako o tej magicznej kombinacji cudów, które sprawiają, że życie jest warte przeżycia.
– Kiedy się kogoś kocha, zawsze się myśli: jedno z nas będzie musiało umrzeć przed drugim i zostanie samo. Jeśli nie myślisz w ten sposób, to tak naprawdę nie kochasz. “Erich Maria Remarque”. Jest to całkowicie ludzkie stwierdzenie. Najczęściej występuje w umysłach osób starszych i chorych. Pomysł, że osoba pozostaje sama, ponownie podkreśla fakt, że prawdziwa miłość jest antagonistyczna i doskonale przeciwstawia się egoistycznemu ludzkiemu myśleniu.
– Ten, kto prawdziwie kocha, wyrzeka się szczerości. “André Gide”. Z mojego osobistego doświadczenia wynika, że każdy w jakimś stopniu kłamie. Uważam, że za kłamstwem zbytnio koncentrujemy się na aspekcie utylitarnym i egoistycznym. Czasami możemy też kłamać, aby uchronić naszych bliskich przed cierpieniem. Od mądrości każdego z nas zależy, czy zrozumiemy, kiedy dzieje się to z jednego powodu, z drugiego, z obu lub z żadnego. Zaakceptowanie tego oznacza nie tylko bycie mądrym i dojrzałym, ale także postawienie własnego ego na drugim miejscu po uczuciach drugiej osoby.
– Prawdziwa miłość zawsze czyni człowieka lepszym, niezależnie od tego, jaka kobieta jest jej inspiratorką. “Alexandre Dumas – syn”. W tym zdaniu widzę dwie odrębne, ale kompatybilne koncepcje. Pierwszą wyrażoną koncepcją jest to, że miłość potrzebuje kogoś, kto ją zainspiruje. W tym aforyzmie jest słowo “kobieta”, ale to były inne czasy. Myślę, że dotyczy to oczywiście wszystkich. Druga koncepcja mówi, że ci, którzy prawdziwie kochają, nieuchronnie stają się lepsi niż są. W rzeczywistości każdy, kto został obdarzony prawdziwą miłością, bez cienia wątpliwości potrafi docenić zmianę. Wierzę również, że ta mutacja nie jest przypisana tylko do romantycznego związku, ale może być obserwowana w innych rodzajach ekspresji, jak również. Zazwyczaj istoty ludzkie mają tendencję do zmiany priorytetów i bycia mniej samolubnymi, gdy na przykład mają dzieci.
Ostatni aforyzm kończy tę krótką prezentację kilku zdań z moimi osobistymi i nieprofesjonalnymi interpretacjami. Mam jednak nadzieję, że jasne jest, iż intencją jest zdefiniowanie nie tylko miłości romantycznej, ale także wszystkich innych rodzajów miłości, których istoty ludzkie są w stanie doświadczyć. Wyraźny przykład można by wyciągnąć z tradycji mojego narodu, który jest chrześcijański.
Mówi się, że Jezus złożył siebie w ofierze za nas. W tym względzie, myślę, że mogę powiedzieć z pewną dozą pewności, że poświęcenie jest kluczowym elementem w definiowaniu prawdziwej miłości. Wszyscy chcielibyśmy, aby nasze dni były pełne lekkości i śmiechu, ale wiemy, że życie przynosi sporej części z nas do zmierzenia się z wieloma wyzwaniami. W żadnym wypadku życie nie musi być szczęściem, tak samo jak nie musi być cierpieniem. Częściej to my decydujemy o tym, jak przeżyć pewne chwile.
Czy odnalazłeś siebie w przynajmniej jednym z tych aforyzmów i definicji miłości? Co o nich sądzisz? Zapraszamy do pozostawienia komentarza!
