Pixie Bob to duży kot, który wygląda jak ryś. Jest to w rzeczywistości wynik, że amerykański hodowca, Carol Ann Brewer, zaproponował, gdy znalazła niedożywione kocię na ulicy, ale że nawet tak ważył 8 kilogramów i przyniósł go do domu. Był to 1985 rok w stanie Waszyngton, USA. Ten kot bardzo podobny do Bobcata, miał krótki ogon i został skojarzony z polidaktylowym kotem domowym (tj. z liczbą palców większą niż normalnie) i z tego kojarzenia urodziło się kilka kociąt, a pani Brewer postanowiła zatrzymać przy sobie okaz z cętkowaną sierścią i rudymi włosami, który nazwała Pixie.
Jest to w rzeczywistości przodek obecnej rasy Pixie Bob, nazwanej tak na cześć założyciela rasy. Kot ten miał również krótki ogon i był polidaktylny. W rzeczywistości miał on 7 palców na przednich łapach i 5 na tylnych.
Postać kota Pixie Bob
Kot Pixie Bob, pomimo swojego dzikiego wyglądu, należy do najbardziej towarzyskich ras kotów i jest zawsze gotowy na przyjęcie pieszczot, mruczenia i przytulania. Jest wielkim miziakiem, bardzo czułym i bardzo przywiązanym do swojej rodziny, niezależnie od tego, czy jest to jedna osoba, czy wiele. Pixie jest idealnym kotem do życia w mieszkaniu, w rzeczywistości jest to kot leniwy, który uwielbia leniuchować i spać na łóżkach i kanapach, ale nie gardzi zabawą, wręcz odrobina aktywności jest wskazana dla tego kota.
Nie lubi zostawać sam, ale dostosowuje się do sytuacji, gdy ma do dyspozycji jakieś zabawy, a nawet zaprzyjaźnionego kota lub psa, właściwie dogaduje się z obydwoma. Kot ten jest również doskonałym towarzyszem dla dzieci, zarówno w zabawie jak i w odpoczynku. Są to koty bardzo inteligentne i nierzadko można je zobaczyć bawiące się w przywracanie rzuconego przedmiotu lub uczące się chodzić na smyczy.
Nie miauczą dużo, ale wyrażają się poprzez bardzo szczegżlne wokal, ktżry jest bardziej jak ćwierkanie ptakżw, aby wyrazić swoje przywiązanie lub żądania, głżwnie do jedzenia. Jako dobry odkrywca nie gardzi wspinaczką, skakaniem i przebywaniem na wyniesionych pozycjach, skąd może mieć wszystko pod kontrolą, i choć jest kotem bardzo domowym, nie gardzi nawet otwartą przestrzenią, więc odrobina czasu w ogrodzie czy na tarasie w bezpiecznym miejscu z pewnością go ucieszy.
Są bardzo ciekawskie, więc obcy ich nie przestraszą, wręcz przeciwnie, będzie u twego boku witać gości.
Wygląd kota Pixie Bob
Pixie Bob to duży kot, muskularny i silny, ale o smukłej budowie ciała, dzięki czemu porusza się z wielką elegancją. W rzeczywistości bardzo przypomina dzikiego kota, również ze względu na charakterystyczny grzbiet wygięty ku górze. Samiec może ważyć nawet 8-9 kilogramów, ale mówi się też o okazach dochodzących do 10, samica zwykle o kilka kilogramów mniej.
Jego osobliwymi cechami są ogon, który jest bardzo krótki (około 5 centymetrów lub niewiele więcej) oraz polidaktylia, która jak pisałem wyżej polega na zwiększeniu palców u nóg w stosunku do normy.
Głowa Pixie Bob jest w kształcie gruszki z wydatnym czołem. Oczy, lekko trójkątne i nieco zapadnięte, mają kolory złoty, zielony i jasnoniebieski. Uszy są zaokrąglone na szczycie i ozdobione rozkoszną kępką futra.
Sierść może być krótka lub długa, ale zawsze bardzo gęsta, jedwabista i nieprzemakalna, z wełnistym podszerstkiem. Umaszczenie tej rasy jest brązowe z plamkami. Najbardziej cenione są tonacje skłaniające się ku ciepłym barwom. Wzór futra jest plamisty lub prążkowany.
Pielęgnacja i zdrowie Pixie Bobcata
Kot ten ma dość długą średnią długość życia, średnio około 15 lat, ale są doniesienia o osobnikach, które osiągnęły 20 lat. Nie ma problemów z niskimi temperaturami, ale nie toleruje upałów.
Generalnie są rasą zdrową i nie cierpią na szczególne choroby. Pixie jest raczej chciwy, dlatego dobrze będzie zagwarantować dietę zgodną z jego stylem życia, aby uniknąć tego, że mogą one stać się grube i leniwe.
Jeśli chodzi o sierść, to nie wymaga ona szczególnej troski, wystarczy ją wyszczotkować kilka razy w tygodniu, szczególną uwagę należy zwrócić na szczotkowanie ogona, ponieważ ma on tendencję do kołtunienia się znacznie bardziej niż sierść, a jest to również bardzo delikatna część. Dobrze jest też regularnie czyścić uszy, ponieważ są one wyposażone we włosy, w których może gromadzić się brud i woskowina.
