Rasa psów Alpine Dachsbracke, zwana także Erzebirge Alpine Dachshund, pochodzi z Austrii. Mówi się, że jest to bardzo stara rasa, ponieważ przedstawienia psów bardzo podobnych do dzisiejszych psów znajdujemy już w czasach rzymsko-galicyjskich, a także na niektórych malowidłach z XII wieku. Już wtedy były to psy myśliwskie o niezwykłych cechach. W rzeczywistości jest to miniaturowy pies myśliwski, ale bardzo silny i wytrzymały, zdolny do ścigania zarówno małej, jak i dużej zwierzyny. Książę Rudolf Habsburg, wielki miłośnik tej rasy, zabierał je ze sobą na polowania do Egiptu i Turcji w latach osiemdziesiątych XIX wieku.
W 1975 r. został ostatecznie uznany przez najważniejszy austriacki związek psów rasowych za trzecią rasę psów myśliwskich.
Mówi się, że jego przodkami były psy myśliwskie skrzyżowane z jamnikami, kiedy to w połowie XIX wieku niektórzy myśliwi postanowili wybrać psa myśliwskiego, który byłby jednocześnie silny i wierny. W rzeczywistości jamniki są doskonałymi psami myśliwskimi, a także psami do towarzystwa i psami rodzinnymi.
Charakterystyka rasy psów alpejskich Dachsbracke
Choć jest przede wszystkim doskonałym psem myśliwskim i w tym celu jest zwykle adoptowany, jest także doskonałym psem rodzinnym ze względu na swój wesoły i uczuciowy charakter. Jest bardzo przywiązany do swojego właściciela, a ponieważ jest psem, który lubi się bawić, nawiązuje też więź z dziećmi w rodzinie.
Jest aktywny i inteligentny oraz bardzo dobrze dostosowuje się do rytmu życia codziennego. Jest to jednak nadal pies myśliwski, a więc bardzo energiczny, który nie nadaje się do siedzącego trybu życia i musi być stale stymulowany.
Ze względu na silny zmysł ochrony stada, jest również uważany za doskonałego psa stróżującego. Szkolenie psa należy rozpocząć od najmłodszych lat, od socjalizacji i reagowania na nawoływania, ponieważ jego instynktem jest pogoń za zdobyczą, dlatego bardzo przydatne jest przyuczenie go do cofania się, gdy zapuści się w busz w poszukiwaniu królików lub ptaków.
Jest to jednak pies, który szybko się uczy, dlatego jego szkolenie jest bardzo łatwe i nadaje się również dla osób, które nie mają doświadczenia z psami, choć z pewnością jest nieco uparty. Nie jest to pies, który powinien pozostawać sam przez dłuższy czas, ponieważ bardzo cierpi, jeśli czuje się wykluczony ze swojej grupy społecznej. Jeśli chodzi o inne zwierzęta w domu, to w przypadku kotów jest to trochę trudne, ponieważ postrzegają je jako ofiarę, ale z kotami jest nieco lepiej, pod warunkiem że są wcześnie socjalizowane.
Wygląd psa rasy Dachsbracke alpejski
Dachsbracke alpejski jest psem średniej wielkości o wysokości w kłębie od 36 do 38 centymetrów i wadze od 15 do 18 kilogramów. Samiec jest nieco większy od samicy. Pies ten jest nieco podobny do jamnika, ponieważ ma krótkie nogi, choć nie tak krótkie jak jamnik, i wydłużone ciało. Jest to pies silny, o mocnej budowie i silnym umięśnieniu.
Ogon dachsbracka alpejskiego jest gruby u podstawy. Ma wysoką linię włosów, ale zazwyczaj jest noszona nisko. Musi on sięgać aż do ziemi, a sierść musi być dłuższa u dołu.
Czaszka jest lekko wypukła, kufa mocna z czarną truflą. Uszy, wysoko osadzone, są opadnięte. Są one szerokie i płaskie, z zaokrąglonymi końcami, średniej długości. Oczy są na ogół ciemnobrązowe, o inteligentnym i przyjaznym wyrazie.
Sierść jest krótka, szorstka, z gęstym podszerstkiem. Umaszczenie jest zazwyczaj ciemnopłowe z czarnymi plamami lub czarne z czerwonymi plamami. Idealnym kolorem jest ciemny płowy. Występują również czarne z czerwonobrązowymi plamami na głowie, klatce piersiowej, kończynach i dolnej części ogona. Czasami na klatce piersiowej mają białą plamę w kształcie gwiazdy.
Pielęgnacja i zdrowie rasy alpejskiej Dachsbracke
Zdrowie tego psa jest naprawdę żelazne. Rasa ta nie jest podatna na choroby genetyczne i dziedziczne. Jego średnia długość życia wynosi około 12 lat, ale nierzadko spotyka się psy, które dożywają 15 lat. Źle znosi intensywne upały, natomiast gęsta, podwójna sierść bardzo dobrze chroni go przed zimnem i wilgocią. Jedynym problemem są jego długie, opadające uszy, których delikatność może narażać go na infekcje uszu. Zaleca się dokładne sprawdzenie łap po każdym powrocie do domu, aby upewnić się, że nie ma żadnych skaleczeń ani ran, które mogłyby ulec zakażeniu.
Jeśli chodzi o pielęgnację sierści, wypadanie włosów u dachowców alpejskich jest umiarkowane, dlatego szczotka raz w tygodniu wystarczy, aby utrzymać sierść w doskonałej kondycji. Codzienne ćwiczenia fizyczne są jednak bardzo pomocne w przeciwdziałaniu nadpobudliwości.
Nie ma szczególnej tendencji do przybierania na wadze, częściowo dlatego, że jego natura wymaga ciągłego ruchu. Zasada jest więc prosta: należy połączyć zdrową, zbilansowaną dietę z codziennymi ćwiczeniami.
