Pochodzenie rasy psów cao fila de Sao Miguel jest na Azorach, a dokładnie na wyspie Sao Miguel, od której bierze swoją nazwę. Wywodzi się z fila da terceira, która obecnie jest na wymarciu. Rasa ta była również kilkakrotnie zagrożona wyginięciem i obecnie nadal jest zagrożona, ponieważ nie ma zbyt wielu osobników.
Dzięki badaniom miłośnika psów Antonio Jose Amaral, rasa ta ma szansę zostać oficjalnie uznana przez Clube Portugues de Canicultura. W rzeczywistości wykazał, że ten pies istniał nawet w 16 wieku, a od 18 wieku istnieją odniesienia do niego, zarówno w portugalskich dziełach, jak i tych napisanych przez zagranicznych podróżników, którzy odwiedzili wyspę. Psy typu “Row”, które atakowały nieuzbrojonych przechodniów, były opisywane przez różne osoby. Wzorzec rasy został ustalony na początku ubiegłego wieku.
Cao fila de Sao Miguel jest psem z rodziny bydlęcej, wykorzystywanym do wypasu zwierząt gospodarskich, zwłaszcza bydła. W pozostałych częściach świata jest prawie nieznany.
Charakterystyka rasy psów cao fila de Sao Miguel
Od razu trzeba powiedzieć, że ten pies jest zwierzęciem pracującym, na pewno nie pupilem. Ma rustykalny, silny i zdecydowany charakter i musi być zaangażowany w jakąś działalność, w przeciwnym razie bardzo cierpi z powodu charakteru, nawet do tego stopnia, że staje się destrukcyjny.
Jest doskonałym stróżem, zarówno stada jak i domu i ma silny temperament wobec obcych, podczas gdy z właścicielem i jego rodziną jest czuły, nawet jeśli nie pokazuje tego zbyt często, ale jest wierny i zdolny do ich obrony.
Jest to pies agresywny, ma znacznie szybszy refleks niż inne uznane psy portugalskie i jest bardziej zwinny, ponieważ ma lżejszą budowę niż pozostałe. Jest w stanie pozostać na zewnątrz przez cały rok, aby wykonać swoją pracę jako strażnik zwierząt gospodarskich. Jest doskonałym pracownikiem, potrafi z wielką stanowczością prowadzić stada krów, nawet zagryzając je, aby były posłuszne. Niestety, jest to pies dość łatwo gryzący.
Dlatego jego szkolenie nie jest wcale łatwe, ma bardzo silny charakter, więc właściciel musi nawiązać dobre relacje z tym psem, ktżry jest w stanie słuchać i uczyć się bardzo szybko dzięki swojej inteligencji, ale musi być przeszkolony od szczenięcia, aby sprżbować złagodzić jego wrodzoną agresywność. Jest to jeden z najbardziej wymagających psów, jakie obecnie istnieją. Jego agresywność należy okiełznać we wszystkich jej elementach, ale wymaga to dużego doświadczenia w technikach szkoleniowych, a przede wszystkim bardzo stanowczego impulsu połączonego z konsekwencją, stałością i cierpliwością.
Nie dogaduje się dobrze z innymi zwierzętami domowymi, ponieważ jest bardzo terytorialny.
Wygląd rasy psów cao fila de Sao Miguel
Cao Fila de Sao Miguel jest psem średniej wielkości, wysokość w kłębie samca waha się od 50 do 60 centymetrżw i waży od 25 do 35 kilogramżw. Samice zazwyczaj ważą nieco mniej. Jego ciało jest silne i wytrzymałe, z bardzo szeroką klatką piersiową i krótką, ale również bardzo wytrzymałą szyją.
Należy do grupy molosowatych i psów górskich. Kończyny są mocne i proste, stopy owalne z mocnymi palcami i paznokciami. Ogon jest przymocowany wysoko, gruby, średniej długości i lekko zakrzywiony. Zazwyczaj jest on ścięty na wysokości drugiego lub trzeciego kręgu lub jest z natury krótki.
Głowa jest kwadratowa, mocna i dobrze rozwinięta, z szeroką, kwadratową czaszką. Szczęki są potężne i mocne. Oczy są owalne, bardzo wyraziste i na ogół ciemnobrązowe. Uszy są osadzone wysoko i są średniej wielkości, trójkątne w kształcie i opadające. Zazwyczaj są one jednak ścięte na okrągło i dlatego przypominają hienę plamistą, co jest cechą wyróżniającą tę rasę. Trufla jest szeroka i ciemna.
Sierść jest krótka, gładka, gęsta, o szorstkiej fakturze w dotyku. Podszerstek jest bardzo gęsty i zwarty. Kolor może być płowy, piaskowy węglanowy i szary z jaśniejszymi lub ciemniejszymi odcieniami. Jest zawsze w paski; czasami mogą występować białe plamki na czole i od podbródka do klatki piersiowej, a także na łapach.
Zdrowie i pielęgnacja psów rasy cao fila de Sao Miguel
Cao Fila de Sao Miguel jest bardzo odpornym i rustykalnym psem, nie udokumentowano żadnych chorób genetycznych ani typów dziedzicznych. Dlatego też cieszą się doskonałym zdrowiem i są w stanie poradzić sobie z każdą dolegliwością, która pojawi się na ich drodze z wielką siłą i determinacją. Jego żywotność wynosi około 15 do 16 lat. Potrzebuje codziennego ruchu, długich spacerów i biegów.
Może żyć na zewnątrz, ponieważ nie jest bardzo wrażliwy zarówno na ciepło, jak i na zimno, ale w obu przypadkach najlepiej jest zapewnić mu miejsce do schronienia.
Do pielęgnacji sierści wystarczy szczotkowanie raz w tygodniu, aby utrzymać ją w dobrej kondycji. Kąpiel tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne. Utrata włosów jest umiarkowana.
Jeśli chodzi o karmienie, rasa ta nie ma tendencji do przybierania na wadze, o ile ma wystarczająco dużo ruchu.
